صندلی دندانپزشکی (بیمار) وسیله‌ای است که بیماری که در ناحیه دندان و لثه دچار عارضه است برروی آن مستقر می‌شود و یونیت ابزاری جهت کنترل حرکات صندلی و کلیه اینسترومنت‌هایی که دندانپزشک به وسیله آن ابزار بیمار را مداوا می‌نماید، می باشد. تمامی یونیت‌های دندانپزشکی دارای پایه‌ای هستند که چراغ دندانپزشکی برروی آن قرار می گیرد. یونیت‌ها دارای ورودی های آب و هوا و خروجی فاضلاب می‌باشند زیرا آب و هوا جهت راه‌اندازی اینسترونت‌ها، پوآر، کویترون، ساکشن، کراشوار و دوش آب لیوان استفاده می شود. یونیت توسط هوای فشرده، آب و الکتریسته ازطریق کلید یا پدال فعال می گردد و اتصال اینسترومنت های چرخشی و پوآر آب و هوا به یونیت به دوطریق می باشد: ۱.شلنگ از بالا، ۲. شلنگ آویز (کویلی و یا تلفنی).
که یونیت های شلنگ از بالا احتمال خطر سقوط توربین، ایرموتور و یا پوآر را از بین می برد.
ضروری است که یونیت دندانپزشکی بطوری طراحی گردد که وسایل به راحتی در دسترس دندانپزشک قرار گرفته و انتشار عفونت را به حداقل برساند. سطوح یونیت باید کاملاً صاف وصیقلی باشد تا به راحتی تمیز وضدعفونی گردد و تحت تاثیر محلول های ضدعفونی کننده، رنگ آن خراب نشود (به همین دلیل یونیت هایی که رنگ سطح آن پخته شده اند ایده آل می باشند) و به منظور جلوگیری از انتشار عفونت استفاده ازغلاف های یکبارمصرف برای اینسترومنت ها توصیه می شود. البته در برخی از یونیت ها منبعی جداگانه جهت ماده ضدعفونی وجود دارد که این ماده با آب مخلوط شده و به کاهش میکروارگانیسم ها کمک می نماید .(منبع)
